به گزارش روابط عمومی مرکز آموزش مدیریت دولتی: اولین نشست از سلسله نشست های تخصصی در سال 1400 با عنوان «آثار کرونا ویروس بر سلامت روان، راهکارها و نگاه به آینده» برای کلیه مدیران و کارکنان دولت، صبح روز چهارشنبه 29 اردیبهشت  ماه از ساعت 10 تا 12 به صورت برخط (آنلاین) با سخنرانی دکتر علیرضا شریفی یزدی عضو هیأت علمی پژوهشکده خانواده، وابسته به پژوهشگاه مطالعات تعلیم و تربیت در سالن ولایت مرکز آموزش مدیریت دولتی برگزار گردید. در این نشست، دکتر شریفی یزدی با برشماری مهمترین اختلالات روان در دوره کویید 19 گفت: «وضعیت سلامت روان در پساکرونا، اضطراب ناشی از کرونا، افسردگی ناشی از کرونا، وسواس ناشی از کرونا و سلامت روان کودکان و نوجوانان از مهمترین اختلالات روان در دوره کویید 19 است.» این مشاور و روانشناس اجتماعی با پیش بینی دوران پساکرونا افزود: «در دوران پساکرونا با سونامی اختلال های روانی و آسیب های اجتماعی مواجه خواهیم بود و از اکنون باید پیش بینی ها، هماهنگی و ساختارهای لازم عملیاتی شود. در دوران پساکرونا با بحران سلامت روان مواجه خواهیم بود؛ زیرا افراد، سوگ فرو خوردۀ خود را بروز می دهند و بروز آثار روانشناختی همچون افسردگی، وسواس، اضطراب و حتی آسیبهای اجتماعی مانند طلاق و اعتیاد را در آن دوران پیش بینی می کنیم. از این رو، باید از اکنون پیشگیری های لازم، برنامه ریزی ها و حتی آموزشهای لازم برای گروه های مرجع مانند معلمان، والدین و ... را انجام دهیم. البته باید خودمراقبتی و دگرمراقبتی را به مردم آموزش دهیم؛ زیرا در دوران پساکرونا، مردم از حالت دفاع روانی خارج می شوند و به بازبینی شرایط گذشته می پردازند و این در حالی است که عزیزان و کسب و کار و ... خود را از دست داده اند.» دکتر شریفی یزدی همچنین با تأکید بر توجه بیش از حد به «انگ در شیوع کرونا» بیان داشت: «در دنیا سرعت انتشار اطلاعات نادرست، خرافه ها و انگهای مختلف سریع تر از خود همه گیری کرونا است. در کشور ما نیز این موضوع به صورت لجام گسیخته ای در حال گسترش است و مدیریت نمی شود.» وی در ادامه به پیامد این انگها پرداخت و افزود: «انگ بیماری باعث شده بسیاری از بیماران خود را معرفی نکرده یا همکاری لازم را با پزشکان معالج و کادر درمان نداشته باشند. همین موضوع منجر به بالا رفتن مرگ و میر، انزوای بیشتر بیماران و تبعیض اجتماعی درباره آنها می شود. به هر حال، وضعیت کنونی بهترین فرصت برای انجام مطالعات گسترده در حوزه سلامت روان است؛ زیرا دامنه اختلالات سلامت روان بالاتر رفته و شدت بیشتری گرفته است. در دوران پساکرونا هم پیش بینی می شود که این وضعیت وخامت بیشتری پیدا کند.» این عضو هیأت علمی پژوهشکده خانواده ضمن اشاره به راه رهایی از استرس این بیماری افزود: «افراد با خودآگاهی در بحران کرونا می توانند از شرایط استرس در بحران کرونا آگاه شوند و بر احساس رنج، نگرانی و افسردگی خود فائق آیند. هوشیاری در تاب آوری دوران کرونا به این معنا است که شرایط را از دید بالاتری نگاه کنیم؛ یعنی بدانیم کرونا چه هست، چه اطلاعاتی از این بیماری داریم و اینکه از راههای پیشگیری اطلاع داشته باشیم.» دکتر شریفی یزدی در ادامه سخنانش با تأکید بر اهمیت تاب آوری در سلامت روان در دوره کرونا ابراز داشت: «آنچه یک فرد را از دیگران را متفاوت می کند، ویژگی های شخصیتی اوست و نقش ذهن در تاب آوری افراد بسیار مهم است. در دوران کرونا افرادی بوده اند که به کرونا نباختند، بلکه به روحیه و تصویر ذهنی خود از این بیماری باختند. تاب آوری به معنای طاقت آوردن و از سختی ها و رنجها عبور کردن است، اینکه نه تنها آن را پشت سر بگذاریم؛ بلکه بتوانیم به مرحله پیش از بحران بازگردیم. در شرایط بحران کرونا، برخی افراد به دلیل ضعف در سازه های شخصیتی و عدم انعطاف پذیری، دچار اختلالات روحی و روانی همچون اضطراب، افسردگی و وسواس شده و عملکرد روزمره شان مختل می شود. تاب آوری از تهدیدها، فرصت ساختن و به نوعی داستان رشد و پیشرفت محسوب می شود.» وی همچنین افزود: «افراد تاب آور دارای ویژگی های هستند؛ از جمله: طرز فکر مثبتی دارند؛ به حل مسأله می پردازند؛ هیجانهای خود را مدیریت می کنند؛ روحیه تلاش و مبارزه دارند و بر اوضاع پیرامون خود کنترل دارند.» این عضو هیأت علمی پژوهشکده خانواده، مدیریت اضطراب ناشی از کرونا را در موارد و شگردهایی همچون: «آگاهی و شناسایی هیجانات و تمایز آنها، بازسازی شناختی و به چالش کشیدن فکر منفی، روی برگردانی، خودگویی مثبت، توقف فکر، مثبت گویی، استفاده از تجسم و تصویرسازی ذهنی، تنفس عمیق، شوخ طبعی و ایجاد اوقات شادی، مدیریت رسانه، تمرین و ورزش» دانست. دکتر شریفی یزدی در بخشی دیگر از سخنانش به راه های جلوگیری از ابتلا به افسردگی در زمان کرونا اشاره کرد و گفت: «اختلال افسردگی از جمله اختلالات روانی است که می تواند در این دوران افزایش یابد. از این رو، لازم است افراد علائم آن را بشناسند و راه های جلوگیری از آن را بدانند. پنج نشانه بارز افسردگی عبارتند از: خلق افسرده، عدم لذت از فعالیتها، احساس بی ارزشی و گناه افراطی، بی قراری یا کندی روانی حرکتی که توسط دیگران قابل مشاهده است. البته برای رهایی از افسردگی ابتدا باید افکار خود را بشناسیم و مشخص کنیم در کدام موقعیتها و در چه شرایطی این افکار به سراغ ما می آیند، سپس صبورانه علت افکار و یا رفتار خود را بررسی کنیم.» در فرجام برنامه، شریفی یزدی عضو هیأت علمی پژوهشکده خانواده، چند توصیه ساده برای رهایی از این نوع افسردگی داشت: «افراد باید برای خود مقرر کنند تا هر روز رأس ساعت معینی از خواب بلند شوند؛ با دوستان خود صحبت کنند؛ افکار منفی را از خود دور کنند؛ تغییرات کوچکی در فضای خانه و ظاهر خود و حتی رفتارهای روزانه ایجاد کنند؛ با ثبت نام در کلاس های آنلاین برای خود تنوع ایجاد کنند؛ خصوصیات مثبت خود را بشناسند؛ برای خود سرگرمی های جدید ایجاد کنند و همچینن با شکرگزاری و تقویت باورهای مذهبی خود می توان افکار منفی را کاهش داد.»