بشر قرن ها بود که آموزش را در حضور در کلاس ها و همایش ها تجربه کرده بود. این تجربه از آموختن تا حد زیادی مبتنی بر ابزاری بود که در اختیار انسانها بود. رشد تکنولوژی موجب شد که کناب و قلم از یک بستر عینی به کامپیوتر و اینترنت کشیده شود و نحوه خواندن، نوشتن و پژوهیدن تغییر کند.

رشد فناوری و علم اگرچه در پاره ای از امور، گره از مشکلات گشود اما دست تصرف انسان را بر طبیعت گشوده تر نمود و هر چه که انسان قدرت بهره کشی از طبیعت را افزون کرد، خرمن تعادل جهان را بر هم زد و مخاطرات زیستی و بهداشتی را افزایش داد. شاید هیچوقت تصور نمی کردیم که در هزاره سوم، زندگی انسان مورد هجوم یک بیماری واگیر قرار گیرد. انسانی که تصور جهان ایزوله را با پیشرفت هایش در سر مى پروراند، امروزه با پاندمى کرونا مواجه است. کرونا انسان ها را ملزم به فاصله گرفتن از یکدیگر کرد و تمام ابعاد پیدا و پنهان زندگی را متحول ساخت. در چنین شرایطی، آموزش دیگر نمی تواتست بر همان روش های سنتی، که مبتنی بر حضور فیزیکی بود، تصلب ورزد و باید مکانیسم های نوینی را تعبیه میکرد؛ روش هایی که فاصله گذاری اجتماعى و سلامت انسان ها را تضمین نماید. اینگونه بود که مفهوم "آموزش مجازی" بعنوان یک ضرورت مطرح شد تا در تهدید یک بیماری همه گیر، فرصت های رشد فردی، اجتماعی و سازمانی را فراهم آورد. به جرات مى توان گفت که مرکز آموزش مدیریت دولتی، به دلبل بیش از نیم قرن سابقه آموزش نظام اداری، از پیشگامان آموزش مجازی در ایران اسلامی بوده است و در دورانی که ویروس کرونا، بسیاری از فعالیت ها و خدمات سازمانی را به مختل کرده بود، توانست رونق آموزش کارکنان و مدیران دولت را نه تنها حفظ، بلکه تزاید بخشد و با فراهم آوردن زیرساخت های مناسب، آموزش الکترونیکی را با کیفیتی مناسب ارائه دهد. مرکز آموزش مدیریت دولتى با برگزاری همایش ملی(آنلاین) ضرورت ها و فرصت هاى آموزش مجازى، در تلاش است تا هم پایه های نظرى گسترش آموزش مجازی را هر چه بیشتر تثبیت نماید و هم از تجارب و اندیشه صاحبنظران بهره مند گردد. امید که مشارکت و مقالات صاحبنظران موجبات غنای محتوایی این همایش ملی گردد. شایان ذکر است که مهلت ارائه مقالات تا ١٥ اسفند تمدید گشته است.