به گزارش روابط عمومی مرکز آموزش مدیریت دولتی: در راستای انتقال دانش و تجربه به مدیران دستگاه ‌های اجرایی کشور و با توجه به برگزاری سلسله نشست‌های تخصصی «ارائه تجارب مدیران»، اولین نشست‌ برخط (آنلاین) در سال 1399 با سخنرانی جناب آقای سید حسن رسولی عضو شورای اسلامی شهر تهران از ساعت 10 تا 12 روز شنبه مورخ 1399/03/31 در مرکز آموزش مدیریت دولتی برگزار گردید.

در ابتدای برنامه آقای سیدحسن رسولی با تشکر از دکتر زهرا احمدی پور ریاست مرکز که زمینه ساز ثبت تجارب مدیران و انتقال آنان به مدیران جوانان شده‌ اند، گفت: «همواره دغدغه تربیت مدیران جوان را داشته و کوشیده ام در تجهیز نیروهای جوان، نقشی پررنگ ایفا کنم که حضور من در استانداری لرستان و همدان گواه این مدعا است». وی استانداری را مدیریتی منطقه ای، اما فرابخشی نامید و ابراز داشت که وزارت کشور، مدیریتی در سطح ملی است، اما منحصر در بخشی خاص است. استاندار نماینده عالی حاکمیت در استان است و جلسه شواری اداری هر استان، در حقیقت هیأت دولت آن استان است. بنابراین استاندار وظایف متعددی دارد که آنها را در سه محور مهم بیان خواهم کرد:

الف. امور سیاسی: استاندار نماد حاکمیت است و حاکمیت همیشه باید تجلی اقتدار باشد. اما در هر نظام سیاسی، ما با مراکز و منابع قدرت مواجه هستیم و استاندار باید برای حفظ استقلال خود، مرزهای تصمیم گیری خود را با آن مراکز قدرت تبیین نماید. اما این به معنای معاندت و عدم یکپارچگی نیست.

ب. امنیت: استاندار، ریاست شورای تأمین استان را بر عهده دارد و باید مجهز به نگرش امنیتی برای پیشبرد اهداف عالیه دولت در استان باشد. وجود امنیت، متضمن تحقق رشد اقتصادی و توسعه فرهنگی و آرامش سیاسی در استان است و استاندار باید به این باور برسد که تمامی نیروهای نظامی و انتظامی، بازوهای امنیتی او برای حفظ ثبات در استان هستند.

ج. راهبری توسعه اقتصادی: استاندار راهبر توسعه اقتصادی در سطح استان است و بیشتر تلاش و دغدغه اش را باید صرف بهینه ساختن معیشت مردم نماید. معیشت و زندگی اقتصادی مردم، امری جناحی و حزبی نیست و بهبود آن هم منوط به انتصاب های جناحی نمی تواند باشد. توسعه اقتصادی، مسیرهای علمی مختص به خودش را دارد و استاندار در انتخاب افراد متبحر در این عرصه، می تواند نقش بسیار مهمی را ایفا کند. تجربیات من حکایتگر این امر است که شخص استاندار باید نفر اول در جبهه اقتصادی استان باشد تا همه مدیران اهمیت حمایت از بخش خصوصی و معیشت مردم را در کنش های او ببینند و این گونه ملزم به آن گردند.

در ادامه، آقای سیدحسن رسولی بر خلأ الگوی مدیریت داخلی در کشور اشاره کرد و گفت: «مدیریت داخلی کشور نیازمند به یک الگوست و ما در این چهل سال این خلأ را به رای العین دیده ایم. برای وضوح بیشتر این موضوع می توان از مثال سیاست خارجی استفاده کرد. در کشور ما سیاست خارجی واجد یک الگوی مدیریتی است و منتقد و موافق آن، به این امر معترف هستند. اما در مدیریت و سیاست داخلی این فقدان وجود دارد و عمده دلیل نارسایی های مدیریتی و آزمون و خطاهای فراوان همین امر است. مرکز آموزش مدیریت دولتی نهادی پنجاه ساله است که می تواند با بهره گیری از تجارب خویش و مدیران و عالمان علم مدیریت این مهم را محقق نماید.»

عضو شورای شهر تهران ضمن بیان چگونگی انتصاب خود به استانداری خراسان در دوران ریاست جمهوری آقای خاتمی، بیان داشت که «در مقطعی که به نمایندگی از آقای خاتمی به استانداری خراسان منصوب شدم، مهمترین شاخص، امنیت و اداره امور سیاسی استان و نیز راهبری توسعه استان مطرح بود.» وی با تأکید بر حوزه اختیارات و وظایف استاندار براساس آخرین مصوبه شورای عالی اداری، گفت: «استاندار وظایف متعددی دارد که باید در رأس همه آنها، امنیت را دید و آن را باید به خوبی رصد کرد.»

استاندار اسبق خراسان با برشماری ابعاد امنیتی و سیاسی استان در زمان تصدی خویش، به موضوع راهبری استان نیز اشاره کرد و گفت: «خراسان پیش از تقسیم، 20درصد مساحت ایران و 10درصد جمعیت کشور را دربرمی‌گرفت و به لحاظ مرزی با دو کشور ترکمنستان و افغانستان همسایه است. پیشینه فرهنگی و مذهبی بسیار بالا از ظرفیت های استان خراسان بوده و هست. در سال بالغ بر 25 میلیون زائر از سراسر ایران و کشورهای اسلامی به آن سرازیر می‌ شوند که همگی محیطی ویژه را پدید می‌ آورد.» آقای رسولی، خراسان را بخاطر حضور اقوام گوناگون ایرانی، «اطلس قومی ایران» خواند و بر مفاهمه فرهنگی آنان تأکید ورزید.

سیدحسن رسولی در بخشی دیگر از سخنانش بر روابط فیمابین ایران و افغانستان در زمان دولت اصلاحات پرداخت و به اقدامات سیاسی، امنیتی، فرهنگی و اجتماعی که در آن زمان به صورت مشترک بین دو کشور ایجاد شد، اشاره شد.

در ادامه، استاندار اسبق خراسان ضمن بیان تعامل مدیریتی در استانداری خراسان بر «روابط تفکیک شدۀ ترکیبی» تأکید کرد و گفت: «نمایندگان مجلس، ائمه جماعات و آستان قدس رضوی سه ضلع مهم در تعامل مدیریتی است که می ‌باید مدنظر هر استانداری قرار گیرد. روش من بر پایه تفکیک نقش و جایگاه و اختیارات استوار بود؛ به این معنا که استاندار در اختیارات و وظایف نمایندگان یا آستان قدس وارد نمی شد و متقابلاً آنها نیز حق دخالت مستقیم در امور ذاتی استانداری را نداشتند. این گونه به تعاملی مدیریتی نزدیک شدیم و توانستیم پروژه‌های بزرگی را به سرعت هرچه تمام‌تر به اتمام برسانیم.» وی با بیان شواهد بسیاری بر نقش استاندار در برقراری ثبات در استان اشاره کرد و گفت: «استاندار در مقام مسئول و راهبر استان باید حداکثر سازگاری را با دیگران داشته باشد و از ناحیه قدرت در تعاملی پویا نقش ایفا کند.» وی ادامه داد: «در دورانی که استاندار خراسان بودم؛ سعی کردم سیاست «تفکیک توأم با ترکیب» را پیش ببرم. آنچنان که می دانید خراسان سومین حوزه علمیه جهان تشیع را دارد و البته آستان قدس رضوی -که از مهمترین و موثرترین مراکز مذهبی و اقتصادی کشور است- در آنجاست. بنده به عنوان استاندار خراسان همواره به شیوه ای رفتار کردم که مردم، تصور عدم انسجام را در نمادهای حاکمیت در استان نداشته باشند و هماهنگی استراتژیکی همواره میان استانداری آستان قدس و حوزه علمیه برقرار بود. اما از سوی دیگر در تصمیم گیری ها و انتصاب ها، همواره استقلال و تفکیک را نصب العین قرار دادم. بنابراین روش «تفکیک توأم با ترکیب» را شیوه مناسب برای تدبیر در امور سیاسی می دانم.»

آقای سیدحسن رسولی در سخنان پایانی خویش بر جانشین پروری و کشف نیروهای توانمند بومی منطقه و نیز تکیه و اعتماد بر جوانان و زنان تأکید و ابراز داشت: «زنان و جوانان حوزه مغفول مدیریتی هستند که می‌ توان از آنها بهره گرفت.» وی درباره جانشین‌پروری گفت: «سیالیت و توسعه نظام مدیریتی کشور مستلزم التزام همه مدیران به امر «جانشین پروری» است. اما آنچه که مهم است، روش اجرای این اصل مدیریتی است. یک شیوه جانشین پروری، که به گمان بنده ناصواب است: گماردن نیروهای جوان در مقامات حساس مدیریتی، بدون طی کردن مرتب مدارج و مراحل اداری است. این را نمی توان جوانگرایی و جانشین پروری خواند؛ بلکه چنین شیوه ای منجر به سوزاندن نیروهای جوان می شود. روش صحیح جانشین پروری این است که گام به گام، جوانان و جانشینان شایسته را در مناصب اداری بگماریم، تا تجربه لازم را برای تکیه زدن بر مصادر حساس کسب نمایند. اما در اینجا نکته ای وجود دارد و آن اینکه ما باید توانایی های نیروهای جوان خویش را بشناسیم و به فراخور استعداد و توانایی شان، مدت زمان تجربه اندوزی آن ها را تعیین نماییم. اینکه نیروی جوان کارآمدی را سالها در فرایند کسب تجربه معطل نماییم، منافات با جانشین پروری دارد.»

گفتنی است که این نشست از طریق سامانه آموزش های الکترونیکی مرکز (lms.smtc.ac.ir)، وبینار، آپارات (www.aparat.com/smtc.ac.ir) و اینستاگرام مرکز (lsmtc.ac.ir) همزمان به صورت زنده پخش و در خاتمه به سؤالات، پاسخ داده شد.